AMARANT

Wat is amarant?

Amarant behoort tot de familie van de Amaranthaceae en komt in maar liefst 60 soorten voor. De plant heeft kleurrijke pluimen en produceert kleine, lichtbruine tot goudgele zaden. Hoewel het strikt genomen geen graan is (maar een pseudograan), wordt het vaak net zo gebruikt als tarwe of rijst. De naam amaranthos is Grieks voor “onsterfelijk” en verwijst naar de langbloeiende rode pluimen. Oorspronkelijk afkomstig uit Midden- en Zuid-Amerika, was het ooit een heilige plant voor de Azteken en Inca’s — niet voor niets werd het ook wel “krachtvoer voor krijgers” genoemd.

Soorten amarant

Amarant kent grofweg twee hoofdsoorten:

• Bladamarant (A. tricolor, A. gangeticus) → gegeten als bladgroente, vergelijkbaar met spinazie.
• Graanamarant (A. cruentus, A. hypochondriacus) → geteeld voor de zaden, rijk aan eiwit en vezels.

Daarnaast zijn er bijzondere soorten als kattenstaart amarant (A. caudatus) en speciale micro-amarant voor jonge kiemen.

Voorkomen en seizoen

Amarant groeit wereldwijd: van Zuid-Amerika tot Afrika en Azië. Het is robuust en bestand tegen extreme temperaturen en droogte. Afhankelijk van de teeltlocatie wordt het geoogst van late zomer tot herfst. De bladeren zijn het hele groeiseizoen beschikbaar en worden vaak vers gegeten.

Voedingswaarde (per 100 gram rauw zaad)

Nutri-Score B    Glycemische index +/- 35

Amarant blinkt uit in eiwitten, vezels, ijzer, calcium en vooral lysine, een essentieel aminozuur dat vaak ontbreekt in granen.

Let op: gepofte of gemalen varianten hebben een hoge glycemische index (tot 97-107). Rauwe of gekookte zaden zijn dan gezonder voor koolhydraatbewuste eters.

Aankoopadvies

Waar kopen?

• Natuurvoedingswinkels, biowinkels en online.
• Verkrijgbaar als zaad, meel, vlokken of gepoft.

Beste keuze?

• Onbewerkte en biologische zaden → hoogste voedingswaarde.
• Fairtrade kopen helpt lokale boeren in Latijns-Amerika.

Bewaren

Droog en koel → tot 6 maanden in afgesloten pot.
Koelkast → kan, voor extra lange houdbaarheid.
Diepvries → mogelijk, vooral voor reeds gekookte of gepofte amarant.

Culinaire toepassingen

Amarant is de kameleon van de keuken:

• Gekookt → als bijgerecht of vulling (vergelijkbaar met couscous of rijst).
• Meel → mixen voor brood, koekjes of pannenkoeken.
• Poffen → luchtig als popcorn voor ontbijt of tussendoor.
• Blad → als spinazie in soepen, stoofschotels of salades.

Chef’s tip: Rooster de zaadjes kort voor extra nootachtige smaak. Meng amarantmeel altijd met andere meelsoorten (bevat geen gluten).

No waste tips

• Bladeren → eet als spinazie of in smoothies.
• Overgebleven gekookt zaad → bind soepen of voeg toe aan burgerdeeg.
• Poffen wat over is → gebruik als topping op yoghurt of salades.

Past amarant binnen een koolhydraatbewust dieet?

Ja, mits slim gekozen.

• Rauwe en gekookte zaden → complexe koolhydraten en vezels → goede match.
• Gepofte en gemalen varianten → hogere glycemische impact → beter met mate.

Tip: combineer amarant altijd met eiwitten of vetten om de opname van koolhydraten te vertragen.

Misleidende claims

Soms wordt amarant gepromoot als “de ultieme superfood” of “glutenvrije vervanger voor alles”.
Dat klopt maar ten dele:

• Het is voedzaam, maar bevat veel koolhydraten.
• Het is glutenvrij, maar niet geschikt als enige bindmiddel of vervanger voor tarwe zonder andere toevoegingen.

Feit blijft: amarant is vooral veelzijdig en voedzaam, maar geen wondermiddel.

Conclusie

Amarant is een comeback-kind uit de oude wereld. Ooit voeding voor krijgers en goden, nu een slimme keuze voor bewuste eters. Het biedt eiwit, vezels en micronutriënten in

overvloed en past prima in een gezonde levensstijl — zolang je rekening houdt met de vorm waarin je het eet. Bovendien is het duurzaam, veelzijdig en vrijwel zero waste te gebruiken.

Of je nu kiest voor het zaad, het blad of zelfs de microgroenten: amarant verdient een ereplaats in je voorraadkast én op je bord.