De Amanatsu is een zeldzame citrussoort uit het zuiden van Japan.

Amanatsu-sinaasappelen werden rond 1740 ontdekt in de prefectuur Yamaguchi in Japan en worden vandaag de dag nog steeds voornamelijk geteeld in de prefecturen Yamaguchi, Kumamoto en Ehime. Het gedijt het best in vochtige subtropische klimaten met voldoende zonlicht. De vrucht gedijt goed in goed doorlatende, zure grond, wat bijdraagt aan zijn karakteristieke smaakprofiel. Tegenwoordig worden Amanatsu-sinaasappelen nog steeds niet commercieel buiten Japan geteeld en blijven ze gelokaliseerd op markten en gespecialiseerde citrus plantages in Japan. De stad Hagi is beroemd om zijn amanatsu’s op ijs en als sap.

Amanatsu-sinaasappelen kunnen extreem zuur zijn en worden meestal geoogst om nog korte tijd bewaard te worden alvorens geconsumeerd te worden. Deze bewaarperiode vermindert het zuur in het vlees en creëert een zoetzure smaak.

In Japan zijn er 2 soorten naargelang het tijdstip van oogst:

• Natsudaidai wordt geoogst tussen januari en begin maart en wordt pas half april gegeten.
• Natsumikan, de meest voorkomende, wordt geoogst in de late herfst en gegeten vanaf mei van het volgende jaar (tot het zuur afgebroken is)

We kunnen ook de volgende cultivars vinden: Amanatsu, Beni Amanatsu, Kawano, Tajima en Natsudaidai.

De amanatsu is ongeveer even groot is als een grapefruit en afgeplat van vorm. Hij heeft een diameter van +/- 10 cm en weegt tussen de 300-500g. De Amanatsu heeft een aanzienlijk vergelijkbaar uiterlijk als dat van een sinaasappel, vooral wanneer hij in twee helften wordt gesneden. Als de Amanatsu lang aan de boom rijpt, ontwikkelt hij heerlijke aroma’s die bitter, zoet en zuur tegelijk zijn.

De kleur van de vrucht verandert van geel in oktober naar oranje eind december.

De oranje gele schil is glad, leerachtig, geurig en bedekt met prominente olieklieren die het oppervlak een kiezelachtig uiterlijk geven. Onder de schil bevindt zich een halfdik wit merg dat sponsachtig is en gemakkelijk te pellen is.

Het vruchtvlees is zacht, oranje, verdeeld in 10-12 segmenten en bevat veel crèmekleurige zaden (+/-30).

Amanatsu-sinaasappels zijn rijk aan vitamine C en kalium en zijn een goede bron van foliumzuur, niacine, magnesium en vitamine B1. Nutri-score : A

Het enige nadeel van de amanatsu  is dat het relatief veel zaden heeft

Eurofir (Japan)

AANKOOP

Om de meest kwalitatieve amanatsu te kopen, moet je letten op een stevige, gladde schil en vermijden dat de vrucht te zacht aanvoelt. Koop bij voorkeur tijdens het hoogseizoen om de versheid te garanderen. Amanatsu is vaak verkrijgbaar bij gespecialiseerde Aziatische supermarkten of lokale markten met een breed scala aan exotisch fruit.

Natsumikan sinaasappelen zijn in het late voorjaar tot de zomer verkrijgbaar in Japan.

BEWAREN

Bewaar amanatsu op een koele, donkere plaats als je van plan bent het binnen enkele dagen te consumeren. Voor een langere houdbaarheid kun je de vruchten in de koelkast bewaren. Amanatsu kan ook worden ingevroren, waarbij je de vrucht in partjes verdeelt en in luchtdichte zakken bewaart voor toekomstig gebruik.

Amanatsu-sinaasappels zijn aromatisch en hebben een zoetzure smaak

De vrucht is makkelijk te pellen en wordt zowel vers gegeten als geperst tot sap verwerkt. Amanatsu-sinaasappels worden ook gebruikt voor het maken van marmelade, ijs, sorbets, likeur en wijn

Het vruchtvlees is een verfrissende toevoeging aan salades, desserts of als smaakvolle garnering bij visgerechten.

De schil wordt vaak gekonfijt.

No Waste

Gebruik de schillen van amanatsu om zelfgemaakte citruszest te maken. Droog de schillen en bewaar ze in een luchtdichte container voor latere culinaire experimenten.

In Osaka is het plukken van Amanatsu een populaire gezinsactiviteit in de lente en vroege zomer, zowel toeristen als de lokale bevolking nemen hier aan deel.

De prefectuur Yamaguchi is zo trots op hun natsumikan-industrie dat de typisch witte vangrails van Japan werden veranderd in een passend oranje.