Wilde betelblad is van oorsprong afkomstig uit Maleisië, waar het pokok kadok wordt genoemd.

Het wordt gevonden in de tropische gebieden van Zuidoost-Azië, Noordoost- India en Zuid- China, en tot aan de Andaman-eilanden. Dit exotische blad gedijt in vochtige tropische gebieden, voornamelijk in landen zoals Vietnam, Thailand en Maleisië. Zijn oorsprong kan worden teruggevoerd naar de weelderige bossen van deze regio’s, waar het gedijt in de schaduwrijke, vochtige omgeving.

Wilde betelbladeren zijn het meest overvloedig beschikbaar tijdens de regenachtige seizoenen, meestal in de zomer en herfst.

Dit hartvormig aromatisch blad wordt vaak verward met betelpeper. Het La lot blad is kleiner (± 9cm), malser, minder sterk van smaak en wordt wel opgegeten dit in tegenstelling met het betelblad, bijvoorbeeld in salades of gewikkeld om kleine hapjes (miang kham).

Het valt in de categorie van kruiden vanwege zijn kenmerkende smaakprofiel en wordt vaak gebruikt als omhulsel voor het verpakken van verschillende vullingen in gerechten. Het kan ook als een smaakmaker fungeren vanwege de verrijkende smaak die het aan gerechten geeft.

Het staat bekend om zijn unieke smaakprofiel, dat zowel kruidig als licht peperig is.

De bladeren zijn dun, hartvormig en 8-13 cm lang en 8-11 cm breed, met 5 hoofdaders vanaf de basis van het blad, olieklieren op het bovenoppervlak en fijn behaarde aderen aan de onderkant. Het groeit aan stevige oneetbare takken

De bladstelen zijn 2,5-3 cm lang. Aan de oksels komen rechtopstaande witte aren van 1-2 cm lang.

Deze plant is een overblijvend kruid met kruipende wortelstokken en een opgaande gestreepte stengel die tot 40 cm hoog wordt. De stengels zijn 30-150 cm lang en dragen aarvormige vruchten, zoals de cubeb. De vruchten zijn 1-1,5 cm groot en hebben een zoetige smaak, die doet denken aan moerbei.

Wilde Betelbladeren zijn een uitstekende bron van antioxidanten, vitamine C en mineralen zoals calcium en ijzer.

De glycemische index van wilde betelblad = 15  De glycemische lading =  1

De nutri-score van wilde betelblad is A, wat betekent dat het blad een zeer goede voedingskwaliteit heeft.

ZUCSU: Wilde betelbladeren zijn een gezonde keuze in een koolhydraatbewust dieet. Ze bevatten weinig koolhydraten en bieden waardevolle voedingsstoffen.

Het blad kan gebruikt worden als een alternatief voor brood, wraps, tortilla’s of rijst, door er hapjes of pakketjes in te wikkelen. Het blad kan ook rauw gegeten worden als een snack of een salade, of toegevoegd worden aan andere gerechten voor extra smaak en voedingswaarde.

Aankoop

Je kan de bladeren vinden in Vietnamese supermarkten. Wilde betelblad is het hele jaar door verkrijgbaar, maar het beste seizoen is van april tot oktober, wanneer het blad het meest vers en sappig is. In de winter kan het blad wat taaier en droger worden.

Het blad wordt meestal verkocht in bosjes of in plastic zakjes. Let bij het kopen op dat het blad fris, groen, stevig en onbeschadigd is. Vermijd bladeren die geel, bruin, slap of gescheurd zijn. Ruik ook aan het blad om te controleren of het een aangename, groene geur heeft.

De bladeren worden in trossen met de lange stelen er nog aan vast in de koeling aangeboden. De stelen zijn oneetbaar.

De beste kwaliteit zou de Magahi-variëteit zijn, die in India, in Bihar geteeld wordt.

Bewaren

Wilde peperblad is maar kort te bewaren, in de koelkast, liefst met wat vochtig gemaakt keukenpapier. Zo blijft het blad ongeveer een week goed. Verlepte blaadjes krijg je niet meer fris door ze in een vaasje met water te zetten.

Je kunt het blad ook invriezen, maar dan verliest het wel wat van zijn smaak en textuur. Om het blad in te vriezen, kun je het eerst blancheren in kokend water, laten uitlekken en drogen, en dan in een luchtdichte zak of bakje doen.

Het blad heeft een frisse, groene geur en een licht peperige smaak, die verandert als het blad verwarmd of gebakken wordt.

Wilde betelblad is een veelzijdig kruid, dat op verschillende manieren gebruikt kan worden in de keuken. Het blad is vooral geschikt om hapjes in te wikkelen, te grillen, te bakken, te stomen of te frituren. Het blad kan ook rauw gegeten worden, bijvoorbeeld in salades, soepen, curry’s of als garnering.

Als groente worden de bladeren meestal gestoomd, en wanneer ze in een salade gebruikt worden (zoals in de keukens van Thailand, Maleisië en Laos) eerst fijngesneden.

Enkele voorbeelden van gerechten met wilde betelblad:

• Bo la lot een Vietnamees gerecht, waarbij een wilde betelblad om een gehaktballetje van rundvlees, citroengras, knoflook, sjalot en vissaus wordt gewikkeld. Het pakketje wordt gegrild boven houtskool en geserveerd met rijstnoedels, verse kruiden, sla, komkommer, wortel, pinda’s en een dipsaus van vissaus, limoen, suiker en chilipeper. La lot krijgt een ietwat pittig peperachtige smaak. Na het grillen, bij voorkeur op houtskool, komt de kruidachtige geur vrij.
• Miang Kham  waarbij een wilde betelblad gevuld wordt met geroosterde kokos, pinda’s, gember, sjalot, limoen, gedroogde garnalen, chilipeper en een zoetzure saus. Het hapje wordt in één keer in de mond gestopt en geeft een explosie van smaken.
• Lá lốt xào een Vietnamees gerecht, waarbij reepjes wilde betelblad gebakken worden met varkensvlees, knoflook, sjalot, vissaus, suiker, peper en een beetje water. Het gerecht wordt geserveerd met rijst of rijstnoedels en een salade van komkommer, tomaat, wortel en koriander.
• Nasi ulam, een Maleisisch gerecht, waarbij gekookte rijst gemengd wordt met fijngehakte wilde betelblad en andere verse kruiden, zoals citroenbasilicum, munt, koriander, bieslook en kaffirlimoenblad. De rijst wordt op smaak gebracht met geraspte kokos, gedroogde garnalen, kerriepoeder, zout en suiker. De rijst wordt koud of op kamertemperatuur gegeten, vaak met een pittige sambal erbij.Noorderlingen gebruiken la lot ook als vers kruid om toe te voegen aan sommige soep- en stoofschotels.
  

  No Waste

  Gebruik de overgebleven bladeren als natuurlijke verpakking voor voedsel. Ze voegen een subtiele smaak toe en verminderen tegelijkertijd afval.

  Als je takjes over hebt, kun je ze gebruiken als smaakmakers in bouillons, soepen of stoofschotels. Je kunt ze ook verbranden als wierook, om een aangename geur te verspreiden.

De bladeren worden vaak verward met betelbladeren, maar ze missen de intense smaak van de betelbladeren en zijn aanzienlijk kleiner.

• Om het blad makkelijker te kunnen wikkelen, kun je het eerst even kort in heet water dompelen om het soepeler te maken. Droog het blad daarna goed af voor gebruik.
• Om het blad knapperiger te maken, kun je het eerst even kort frituren in hete olie. Laat het blad daarna uitlekken op keukenpapier en bestrooi het met wat zout of suiker voor een extra smaakje.
• Om het blad meer smaak te geven, kun je het marineren in een mengsel van olie, citroensap, knoflook, gember, sojasaus, honing en chilipeper. Laat het blad minstens een uur in de koelkast staan voordat je het gebruikt.
• Om het blad te gebruiken als thee, kun je het drogen in de oven of in de zon, en dan in een luchtdichte pot bewaren. Je kunt het blad dan laten trekken in heet water, eventueel met wat honing, citroen of gember erbij. Het blad heeft een verfrissende en kalmerende werking.
• Experimenteer met vullingen zoals gehakt, garnalen of aromatische kruiden om de smaak van de betelbladeren te versterken. Voeg ze toe aan salades voor een pittige twist of gebruik ze als verfijnde garnering.