De passiebloem is een klimplant met mooie bloemen die familie is van de passievrucht. De passievrucht is een klimplant die kan opgroeien tot 9 meter lang in gunstige weersomstandigheden. De stam is stevig en houtachtig. De plant heeft grote donkergroene bladeren. De wortels zijn, zoals gebruikelijk bij klimplanten, ondiep. De vrucht van de passiebloem is ovaal of rond en heeft een diameter van tussen de 4 en 10 cm. De vrucht ontwikkelt zich uit de passiebloem in +/- 16 weken.

De bloem van de passievrucht is meestal wit met roze of paarsachtige tinten. De passiebloem zou haar naam danken aan de bijzondere vorm van de bloem. In de bloemkroon (stampers, meeldraden, kroonblaadjes) zou men de martelingen uit het lijden van Christus, de passie kunnen zien. Het waren Jezuïtische priesters die de plant tijdens de veroveringen van de Conquistadores in Zuid-Amerika ontdekten en er een verband met het passieverhaal van Jezus in zagen.

De tien bloemblaadjes staan voor de tien apostelen zonder Judas en Petrus, de drie stampers staan voor de nagels waarmee Jezus aan

het kruis werd genageld, de corona symboliseerde de doornenkroon, de ranken van de plant verwijzen naar de zwepen waarmee Christus werd gegeseld en het blauw van de bloem was het blauw van de mantel van de Maagd Maria.

Wanneer een passiebloem is bestoven zal na een week de gevormde vrucht zichtbaar worden en vrij snel uitgroeien tot zijn uiteindelijke formaat het rijpen kan echter nog enkele maanden in beslag nemen.

Bij vele soorten zal aan het eind van dit proces de vrucht verkleuren en afvallen. De eetbare soorten zullen nu nog wat zuur smaken. Tegen de tijd dat ze wat gaan in schrompelen zijn ze het best op smaak.

De vruchten kunnen ongeveer twee jaar na aanplanting van de plant geoogst worden. In openlucht zijn de vruchten 3 tot 4 maanden na de bloei rijp, rond oktober. In de serre al vanaf half september. Rijpe vruchten hebben een harde, rimpelige schil en komen makkelijk los van de plant.

Op het eerste gezicht niets smakelijks aan een passievrucht, maar éenmaal je de vrucht in twee hebt gesneden, ruik en proef je het delicate vruchtvlees dat de harde schil verbergt.

Passievruchten zijn klein en rond: 5 tot 7centimeter lang en met een dieppaarse kleur. De dunne schil is glad, maar wordt rimpelig tijdens het rijpen. De kwaliteit wordt daardoor niet beïnvloed. Het is ook een teken dat de vrucht vocht verliest, maar het bijzonder aroma blijft behouden.

De Passievrucht is een heerlijke, zoete, tropische vrucht.

Wij hebben tot ruim 200 verschillende soorten eetbare passievruchten waarvan de belangrijksten:

• Passiflora edulis forma edulis (paarse passievrucht, paarse granadilla, passievrucht)
• Passiflora edulis forma flavicarpa (gele passievrucht, gele granadilla, passievrucht)
• Passiflora laurifolia (paramarkoesa, markoesa)
• Passiflora ligularis (zoete granadilla, zoete passievrucht)
• Passiflora quadrangularis (reuzengranadilla, grote markoesa)
• Passiflora tarminiana (curuba, tacso, taxo, bananenpassievrucht)
• Passiflora tripartita var. mollissima (curuba)

De soorten hebben verschillende kleuren vruchten. Zo zijn er paars, groen en geel gekleurde passievruchten.

De paarse passievrucht die wij kennen, komt van oorsprong uit Zuid-Amerika, waar de vrucht al door de Azteken werd gegeten. Tegenwoordig worden ze voornamelijk geïmporteerd vanuit de tropen, Kenia, Brazilië, Venezuela, Zimbabwe, Ivoorkust.

De gele passievrucht of maracuja is geel tot oranje en heeft een dikkere schil, die de vrucht goed tegen uitdrogen beschermt. De vruchten blijven mooier, maar ze hebben iets minder smaak. De gele en paarse passievrucht zijn nauw met elkaar verwant en wat smaak betreft vergelijkbaar.

Wilde passievrucht: Passiflora incarnata. Het is een van de meest winterharde passiebloemen. De gele vruchten ter grootte van een pruim zijn gekend als mayop en eetbaar.

Het vruchtvlees zit boordevol vitamine C en vezels. Bevat belangrijke mineralen zoals kalium, magnesium, fosfor en ijzer.

1 passievrucht bevat +/- 1 gram koolhydraten dus lekker als tussendoortje met relatief weinig suiker. Glycemische index 16

Glycemische index 30, GL 4- 6.9    Nutri-Score A

Passievrucht past goed in een koolhydraatbewuste voeding vanwege de lage glycemische index en glycemic load, gecombineerd met een hoog vezelgehalte. Het is een voedzaam alternatief voor zoetere vruchten en biedt tal van gezondheidsvoordelen zonder de bloedsuikerspiegel drastisch te verhogen.

AANKOOP

Je kan het hele jaar door passievruchten verkrijgen. De beste periode loopt van september tot februari.

Een gerimpelde passievrucht is rijp en begint al te dehydrateren. Kies een stevige en zware vrucht die bij voorkeur nog een egale schil heeft. Een rimpelige schil wijst op een hoger suikergehalte en smaak.

Passievrucht is ook te vinden in sappen, yoghurt, jam, snoep, frisdrank, desserten, …maar ook gedroogd in blokjes of schijfjes.

Passievrucht-vlieger: Zoals de mango worden nu ook boomgerijpte passievruchten ingevlogen vanuit Vietnam (centrale hooglanden). Ze hebben meer inhoud en smaken heerlijk friszuur. Deze zijn ook groter dan de overige passievruchten. Geef de voorkeur aan biologische passievruchten om pesticiden te vermijden.

BEWAREN

Als je je passievruchten nog een tijdje wil bewaren koop je beter onrijpe vruchten. Die zijn stevig en iets zwaarder, met een egale schil. De onrijpe vrucht kan je nog laten verder rijpen op een warme plaats. In de koelkast kan je ze nog een week of 3 bewaren. Rijpe vruchten kan je nog een week bewaren.

INVRIEZEN

Het vruchtvlees kan je invriezen: Snijd hiervoor de passievrucht doormidden en verwijder het vruchtvlees en de zaadjes. Doe deze in een afsluitbaar bakje of portieverpakkingen en plaats deze in de vriezer. Je kunt het nu voor twaalf maanden bewaren.

Portiegrootte per stuk: +/- 15gr.

Koop hem wanneer de schil glad is, maar eet hem wanneer hij gerimpeld is.

De eetbare zaadrokken zijn ongeveer 1/3 van het totale gewicht van de vrucht. De smaak van het vruchtvlees is zeer geconcentreerd en wordt bij verdunning lekkerder. Ze hebben een ongewoon hoge zuurgraad en een sterke geur.

Snijd de passievrucht in twee en lepel het vruchtvlees eruit. Het vruchtvlees is lekker zoet en toch fris. De vele kleine pitjes eet je mede op. De schil is niet eetbaar.

Je kan van passievruchten vruchtensap maken of een aanvulling voor een smoothie of ander dessert.

No waste

Gebruik de schil van passievrucht om siroop of jam te maken.

Passievruchten zouden een gunstige invloed hebben op slapeloosheid. Te proberen ipv. het slaapmiddel?