HEERMOES

Heermoes is een kosmopoliet, een sporenplant van de gematigde en koude streken van het noordelijk halfrond. Het is een lid van de groep planten die voor het verschijnen van moderne planten de aarde domineerde. Heermoes is een van de oudste planten op aarde en groeit al sinds de tijd van de dinosauriërs.

Soortgenoten groeiden uit tot tientallen meters hoge ‘bomen’ die grotendeels de huidige steenkoollagen vormden. Tijdens het tijdperk van de dinosauriërs was deze plantengroep de meest voorkomende. De plant is een overlever en was de eerste die na de uitbarsting van de vulkaan Mount St. Helens weer vaste voet op de hellingen kreeg.

Ook op industriële terreinen met zware vervuiling of uitgeputte en zwaar samengepakte grond is de plant vaak de eerste die komt of de laatste die verdwijnt.

De algemeen voorkomende paardenstaart Heermoes, is gemakkelijk te herkennen aan de lengte van de eerste leden van de zijtakken ten opzichte van de lengte van de schedes om de hoofdstengel.

Deze zijtakleden zijn namelijk altijd langer dan de schede. Bovendien zijn de zijtakken voorzien van vier sterk uitspringende ribben.

Er zijn ongeveer vijftien soorten van Equisetum over de hele wereld, de meeste daarvan gedijen in vochtige, schaduwrijke gebieden. Twee van de bekendste soorten zijn de grote en kleine horsetail, Equisetum telmateia en Equisetum arvense, respectievelijk.

Heermoes is lastig te bestrijden. De wortelstokken groeien meters diep de grond in en vertakken zich sterk daarnaast in het horizontale vlak. Het wordt vaak gezien als een “onkruid” vanwege zijn hardnekkigheid en vermogen om zich snel te verspreiden, maar het is juist deze veerkracht die het tot een nuttige plant maakt.

Heermoes kan worden beschouwd als een kruid dat nauwelijks bijwerkingen heeft. Wel moet er zorg voor gedragen worden, dat de juiste soort paardenstaart gebruikt wordt, omdat de andere soorten door hun hoger gehalte aan alkaloïden wel een risico zouden kunnen opleveren.

Heermoes groeit het hele jaar door, maar de jonge, heldergroene scheuten worden in de lente en vroege zomer geoogst voor consumptie.

Voedingswaarde

Heermoes zit boordevol van minderalen:  silicium, kalium, calcium, mangaanmagnesiumnatriumijzer, zwavel, zink, seleen, chroom, kobalt, en fosfor. Er zitten voorts onder andere flavonoïden, saponinen, alkaloïden, looistoffen, fenolzuren, polyeenzuren, etherische olie, P-coumarinezuur, vezels, koolhydraten, bitterstof, sterolen, betacaroteen, de vitaminen B1, B2, B3 en C, en thiaminase in.

Glycemische index <10   Nutri-Score A

100g Energie Eiwit Vetten Koolhydraten Vezels
Scheuten 19 kcal 4g 0.1g 3g 5g

Met een zeer lage glycemische index, een minimaal aantal koolhydraten en een hoog vezelgehalte is heermoes ideaal voor een koolhydraatbewust dieet. Het ondersteunt bovendien een verzadigd gevoel en bevordert de opname van mineralen.

Voordelen / Nadelen

Aankoop / Bewaren

Oogst/Aankoop

Heermoes kan worden geoogst in het wild, maar het is belangrijk om zeker te zijn van de identificatie van de plant, aangezien sommige soorten giftig kunnen zijn. Ook moet men voorzichtig zijn met het oogsten in gebieden die mogelijk vervuild zijn met zware metalen of pesticiden, aangezien heermoes deze stoffen kan opnemen.

Heermoes kan ook worden gekocht in de vorm van gedroogde thee in sommige gezondheidswinkels en online.

Heermoes wordt zelden commercieel verkocht als verse plant, maar kan worden gekocht als gedroogd kruid of supplement in gezondheidswinkels, natuurwinkels, online winkels gespecialiseerd in kruiden.

Bewaren

Verse heermoes kan een paar dagen in de koelkast worden bewaard, terwijl gedroogde heermoes voor langere tijd kan worden bewaard als het op een koele, droge en donkere plaats wordt bewaard.

Bereidingswijze

Jonge, in het voorjaar opschietende heermoesscheuten kunnen gegeten worden. De jonge heermoesscheut lijkt op een asperge en is op dezelfde wijze te bereiden. De jonge scheuten bevatten kiezelzuur.

Heermoes wordt voornamelijk gebruikt als infusie (thee) of als aanvulling in soepen en stoofschotels. De smaak is subtiel en licht aards.

  • Thee: Gebruik gedroogde heermoes om een mineraalrijke thee te maken.
  • Soepen en bouillons: Voeg jonge scheuten toe als smaakmaker.
  • Roerbak: Jonge scheuten kunnen kort gewokt worden met knoflook en olie.
  • Poeder: Gedroogd en vermalen heermoes kan als voedingssupplement aan smoothies worden toegevoegd.

Tips

  1. Infusie: Gebruik heermoes als basis voor een mineraalrijke bouillon die je kunt gebruiken in risotto of soep.
  2. Wildplukken: Kies alleen heermoes uit schone gebieden; vermijd locaties nabij snelwegen of vervuilde grond.
  3. Combineren: Combineer de aardse smaak van heermoes met verse citroen en honing voor een verfrissende drank.

Info

Niet verwarren met de moeraspaardenstaart of schaafstop die beide verwant zijn aan heermoes en giftig zijn. Deze bevatten te veel alkaloiden.

Heermoes kan het thiamine (vitamine B1) in het lichaam afbreken, wat bij langdurig gebruik tot een tekort kan leiden.

Heermoes is giftig voor huisdieren! Laat de afgehakte stengels dus niet om het even waar liggen.

Misleidende claim

Detox-mythes: Hoewel heermoes een diuretische werking heeft, kan het lichaam zichzelf al effectief ontgiften zonder externe hulp.

Chef’s advies

Galerij

Deel dit recept, kies uw platform!