CHINOTTO

Chinotto is oorspronkelijk uit Zuid-China, pas in de zestiende eeuw werd het naar Europa gebracht en wijdverbreid gecultiveerd in alle milde gebieden van Europa en ook in Italië, vooral in Ligurië en Sicilië maar ook in Calabrië, waarschijnlijk geïmporteerd door een zeevaarder uit Savona. Vandaag de dag is er bij Savona het Slow Food Presidium om deze kostbare citrusvruchten te beschermen. Chinotto is een niet winterharde groenblijvende boom van ca 1.5 à 4m met weinig takken, maar met vele donker tot heldergroene bladeren. Chinotto is, in tegenstelling tot andere citrusvruchten, het enige exemplaar van het geslacht Citrus met doornloze takken.

In de chinotto-vrucht zit een bitterzure pulp (naringi), verdeeld in 8-10 segmenten. Chinotto heeft een uitgesproken bittere smaak, die zich goed leent voor zowel culinaire als drankenbereidingen.

Hij heeft een geurende witte bloesem, de groene vruchten rijpen naar feloranje en zijn zo groot als een pingpong bal maar aan beide uiteinden een beetje afgeplat, en een gladde dunne schil. Ze groeien en rijpen traag. Ze worden geoogst tussen juni en december afhankelijk van de regio wanneer ze naar oranje zijn verkleurd. Over het algemeen worden de vruchten die op het juiste moment rijp zijn in december geoogst, terwijl de onrijpe of halfrijpe vruchten tussen juni en november worden geoogst. De vrucht kan dan nog maanden aan de boom blijven hangen.

Soorten en variaties

Verse Chinotto – Deze variant is vers en wordt vaak gebruikt in traditionele Italiaanse gerechten of voor het maken van marmelade. Verse chinotto heeft een pittige, bittere smaak.

Gekonfijte Chinotto – Chinotto wordt vaak gekonfijt in suiker, wat de bittere smaak verzacht en het een zoetere traktatie maakt. Gekonfijte chinotto wordt veel gebruikt in desserts.

Chinotto-frisdrank – De bekendste vorm buiten Italië is de chinotto-frisdrank, een donkergekleurde, bitterzoete drank met een subtiele citrusachtige smaak.

Chinotto-likeuren – In sommige Italiaanse regio’s wordt chinotto gebruikt voor het maken van likeuren die dienen als digestief na een maaltijd.

Het drankje Chinotto is vernoemd naar haar belangrijkste ingrediënt. Het wordt gemaakt met het extract van zongerijpte chinotto-sinaasappelen die hun typische smaak ontlenen aan de unieke omgevingsomstandigheden van het Middellandse Zeegebied. De bittere vrucht combineert perfect met de kaneel, rabarber en geheime mix van twintig verschillende kruiden die erin zitten. Een diepbruine kleur met een kleine toevoeging van koolzuur.

Voedingswaarde

Rijk aan vitamine C en beta caroteen.

De vrucht is de basis van de Chinotto (drank) en is gemaakt van 16% zongerijpte sinaasappelen.

Glycemische index 35    GL 2.6    Nutri-Score A.

100g Energie Eiwit Vet Koolhydraten Suikers Vezels
Frisdrank (Naturalia) 45 kcal 0g 0g 11g 11g  
Vrucht 50 kcal 0.8g 0.3g 12g   1.5g

Chinotto past, vanwege het lage suiker- en koolhydraatgehalte, goed in een koolhydraatbewuste voeding wegens het minimale impact op de bloedsuikerspiegel.

Let echter op de varianten zoals chinotto-frisdrank of gekonfijte chinotto, die vaak meer suiker bevatten.

Voordelen / Nadelen

Aankoop / Bewaren

Aankoop

Verse chinotto is niet overal makkelijk te vinden, maar is te verkrijgen bij gespecialiseerde groentewinkels of markten die mediterrane producten verkopen. In Italië en sommige andere Europese landen is het gebruikelijker in de schappen. Gekonfijte chinotto en chinotto-dranken zijn makkelijker te vinden in Italiaanse speciaalzaken of online winkels.

Chinotto drank: een donkergekleurde koolzuurhoudende drank met een bitterzoete smaak. Chinotto bevat veel cafeïne. De meest bekende fabrikant is het Italiaanse Sanpellegrino. Chinotto of Chino van San Pellegrino ontstond in 1958 geboren uit een geheim recept. Gemaakt met Siciliaanse chinotti van een gecontroleerde toeleveringsketen en geoogst aan het begin van de rijping om het beste aromatische profiel te verkrijgen.

Bewaren

Verse chinotto kan worden bewaard bij kamertemperatuur, maar blijft langer vers in de koelkast, waar het tot 2 weken houdbaar is.

Voor langer behoud van smaak en versheid kan chinotto vacuüm worden verpakt. Dit kan de houdbaarheid verlengen tot enkele weken in de koelkast.

Chinotto kan worden ingevroren, maar het textuurverlies na ontdooien maakt het minder geschikt voor verse bereidingen. Voor gebruik in sauzen of marmelades kan het echter prima worden ingevroren tot 6 maanden.

Bereidingswijze

Chinotto wordt meestal in kleine hoeveelheden geconsumeerd vanwege zijn intense smaak.

Om wat ‘lekkers’ te maken van de vrucht, moeten je ze konfijten (drogend in suiker leggen). Gebruik de gekonfijte schil van chinotto in desserts zoals cakes of ijs. De bittere schil contrasteert perfect met zoetere smaken. Gekookt maakt ze uitstekend geschikt voor de bereiding van siropen, likeuren, jam en gekonfijt fruit.

Chinotto is uitermate geschikt voor het maken van marmelade, waar de bittere smaak in balans wordt gebracht door suiker. Dit is een populair gebruik in Italië.

Het sap en de schil van chinotto kunnen worden gebruikt om vlees en vis te marineren, wat een frisse, bittere toets geeft aan gerechten. De natuurlijke zuren helpen het vlees mals te maken, terwijl de bittere smaak complexiteit toevoegt.

Met het extract van de chinotto maakt men dranken. Het extract wordt ook gebruikt in gebak en taarten of er wordt marmelade van gemaakt of snoepjes.

De frisdrank wordt on the rocks gedronken met een schijfje citroen. Serveer gekoeld, bij voorkeur op 3-4 °C. Het is kruidig, bitter en zoet ineen en elke slok brengt je een stukje dichter bij de Italiaanse kust. In Italië wordt het ook vaak gedronken met campari.

Info

Chef’s advies

Galerij

Deel dit recept, kies uw platform!