De bloedsinaasappel is een soort sinaasappel die binnenin een rood gepigmenteerd pulp heeft. Hij wordt sinds ca 1850 gekweekt in het Middellandse Zeegebied. Vermoedelijk is deze variant ontstaan in de 17° eeuw door een natuurlijke mutatie. Zij worden geteeld op Sicilië, in Spanje, en Israël. Je kan ze ook vinden in Brazilië, Zuid-Afrika en Turkije.

Er bestaan twee typen:

• De volbloed (schil en vruchtvlees rood)
• De halfbloed (alleen vruchtvlees rood).

Van deze typen bestaan er verschillende rassen waarvan de 3 belangrijkste soorten zijn:

1. Moro of Moro de Catane wordt vooral geteeld in Californië, vruchtvlees en schil zijn eerder donker van kleur. Sappig zuurzoet met een hint van framboos.
2. Tarocco (oorsprong Italië): kleine sinaasappel, zacht en zoet. Bevat veel vitamine C.
3. Sanguinello (oorsprong Spanje): wordt vooral in Sicilië geteeld. Rode schil, weinig pitten en een eerder volle zoetere smaak.

Men zegt dat de bloedsinaasappel ‘bloedt’ als men hem opensnijdt. Deze rode, paarse kleur wordt veroorzaakt door de aanwezige anthocyanen (Chrysanthemin). Deze pigmenten vormen zich enkel bij “koude” nachten en warme dagen. Bij onvoldoende koude nachten kunnen hele oogsten verloren gaan. Reden waarom deze sinaasappels niet steeds verkrijgbaar zijn en eerder duur. De verkleuring gebeurt naarmate het rijpingsproces op een centripetale wijze (van buiten naar binnen).  In Sicilië vooral op de flanken van de Etna zijn de groeicondities (koude winternachten en een zonnig klimaat overdag) perfect voor de ontwikkeling van anthocyaninen. . Door de aanwezigheid van rijke vulkaangronden op Sicilië hebben de bloedsinaasappels een diepere rode kleur en een vollere smaak

Anthocyaninen zijn de pigmenten die de vruchten rood tot soms zwart kleuren. Sicilië is de enige plek waar de omstandigheden voor bloedsinaasappelen zo gunstig zijn.

De Arancia rossa di Sicilia heeft een Siciliaanse PGI (Protected Geographical Indication) keurmerk en heeft zowel Moro, Tarocco als Sanguinello rassen:

• De Moro is de eerste van het seizoen, het is een volbloed soort, niet alleen is het vruchtvlees rood maar ook de schil is donkerder. Hij is friszoet en ietwat bitter.
• De Sanguinello eveneens een volbloed soort, hij rijpt in het najaar.
• De Tarocco is een halfbloed en dus wat lichter van kleur.

De bloedsinaasappel cara cara (Citrus sinensis cara cara) werd in 1976 ontdekt op een plantage in Hacienda Cara Cara in Venezuela. Vermoedelijk is het een kruising met of mutatie van de Washington navelsinaasappel. Eind jaren ’80 van de 20e eeuw kwam de vrucht via Florida in de Verenigde Staten. Pas veel later was de vrucht ook in Europa verkrijgbaar.

De cara cara heeft een dikke, oranjeschil en is makkelijk te pellen. De vrucht bevat geen pitten en smaakt zoet.

In tegenstelling met de overige bloedsinaasappels wordt de pigmentatie alhier niet bepaald door de anthocyanen maar door de carotenoiden het lycopeen.

Sinaasappels bevatten +/- 87% water. De diverse sinaasappels bevatten verschillende koolhydraten.

De bloedsinaasappel is een gezonde sinaasappel door de aanwezig antioxiderende werking van de anthocyanen. Zeer rijk aan vitamine A en C. Versgeperst sinaasappelsap verliest 90% van zijn voedingswaarde binnen de 24 uur; snel opdrinken dus.

Glycemische index 40 sterk afhankelijk van de streek. Een sinaasappel bevat veel suiker (fructose), deze worden snel opgenomen in ons lichaam. Het is dus soms beter dat mensen met diabetes bij een appelsien of bij fruitsap een stukje brood of tarwevlokken eten, zodat de suikers trager opgenomen worden.

Italy/Nubel/USDA

Bloedsinaasappels zijn een geweldige bron van vitamines, mineralen en antioxidanten die bijdragen aan een goede weerstand. Ze kunnen dus zeker passen in een gezonde koolhydraatbewuste voeding.

Aankoop

Het seizoen loopt over een korte periode van december tot maart. Bloedsinaasappels zijn meestal duurder dan de gewone appelsien. Ze zijn te koop in de supermarkt, de gespecialiseerde groenteboer.

De enige echte bloedsinaasappels (niet gemanipuleerd) komen uit Sicilië.

Kies vruchten die zwaar aanvoelen en stevig zijn, vermijd te zachte exemplaren. De schil moet intens van kleur zijn, het liefst met roodoranje banen die door de schil heen willen dringen.

De cara cara (Californië) is rijp van november tot januari.

Bewaren

Ze zijn minder lang te bewaren. De beste bewaartemperatuur is 12°C. Vanwege de sterke geur liefst niet in de koelkast bewaren met andere producten. Eén tot drie weken houdbaar.

Bloedsinaasappels zijn dol op koude en droge lucht. Bewaren in de koelkast is dan ook het beste, of buiten wanneer het winter.

Invriezen

Voor langdurige opslag is invriezen mogelijk, waarbij het vruchtvlees kan worden gesneden en vacuümverpakt om de smaak en textuur te behouden.

Je kan schijfjes sinaasappel zonder schil invriezen.

Van december tot maart zijn deze citrusjuweeltjes op hun best, waardoor ze een verfrissende en gezonde traktatie zijn tijdens de donkere wintermaanden.

De smaak is vrij specifiek en onderscheidt zich toch van de gewone sinaasappel, deze is friszoet tot zoet.

Deze sinaasappel wordt net zoals de gewone sinaasappel gegeten en geperst. Geperst is het sap roodgekleurd (zoals bloed of wijn) met een lichtzure touch waardoor het meer geschikt is als smaakmaker in koude gerechten.

De zoetzure smaak combineert uitstekend met vette of zoete ingrediënten zoals boter, suiker of honing.

Bloedsinaasappels komen mooi tot hun recht in salades. Ze kunnen ook goed gebruikt worden in en op taarten9. Het sap kan gebruikt worden in de bereiding van een cocktail, sorbet of saus.

Ook zeer lekker gedroogde sinaasappelpartjes in de oven op 80°C.

De cara heeft roze vruchtvlees, een dikke, oranjeschil en is makkelijk te pellen. De vrucht bevat geen pitten en smaakt zoet.

Een leuk idee is om een carpaccio van bloedsinaasappel te snijden en die af te werken met fijngehakte pistachenootjes, feta en rozemarijn

No waste

Door het koken van de sinaasappels in hun geheel kan je schil en vruchtvlees gepureerd gebruiken (nothing to waste!).

De schil van een bloedsinaasappel is bijzonder aromatisch en kan bijvoorbeeld heel goed in een rabarbercompote of bij chocolade.

Gebruik de schil voor zeste in bakrecepten of als smaakmaker in dressings. Het sap kan worden ingevroren in ijsblokjes voor toekomstig gebruik.

Er zijn ook genetisch gemanipuleerde sinaasappels uit Spanje. Deze zijn alleen rood zonder de unieke smaak van echte bloedsinaasappels. Van binnen en buiten is de Moro roder dan de Tarocco. ‘Moro’ is Italiaans voor ‘Moors’, wat verwijst naar de gekleurde pigmenten in de sinaasappel.

‘Tarocco’ betekent ‘tol’ in Italië en verwijst naar de ovalere vorm van deze sinaasappelsoort. ‘Sanguinello’ is Italiaans voor ‘bloed’.

De Siciliaanse sanguinello niet verwarren met de citrus sinensis sanguinelli, dit is de Spaanse bloedsinaasappel.

Chef-koks adviseren om het vruchtvlees van bloedsinaasappels te combineren met pittige smaken zoals peper, munt of feta om de complexiteit van de smaak naar voren te brengen. Ook kan het sap gebruikt worden als basis voor heerlijke cocktails.