De gewone anijschampignon komt in België en Nederland voor, met name in open graslanden, op heuvelhellingen, en boomgaarden. Vaak vormen ze heksenkringen. De kringen worden gevormd door het mycelium dat vanuit één punt in alle richtingen gelijkmatig uitgroeit, met een gemiddelde snelheid van 40-50 cm per jaar, terwijl het groeiend mycelium vocht en mineralen aan de bodem onttrekt.

Deze paddenstoel komt veel voor van het laagland tot in het laaggebergte. Van juni tot oktober is hij te vinden in tuinen, weilanden en in het bos.

Anijschampignons zijn een algemene soort. Ze zijn een van de grootste eetbare paddenstoelsoorten die er bestaan. De kleur van de hoed is lichtgeel, eerder klein en hoog. De half bolvormige hoed van volgroeide exemplaren kan een diameter van wel 20 cm bereiken. Later wordt de hoed wat vlakker. De kleur varieert van wit tot crème-achtig. De hoed verkleurt door aanraking tot licht geelachtig. De steel is 8-12 cm hoog en 1,5-2 cm dik. Deze is cilindervormig met een gezwollen basis, wit en heeft een opvallende hangende ring met aan de onderkant een “tandwielstructuur”. De steel is langer dan die van de witte champignon.

De lamellen zijn eerst wit, maar worden later bruinachtig en ten slotte purperbruin. In tegenstelling tot de gewone weidechampignon (Agaricus campestris) zijn de lamellen nooit roze. De sporen zijn purperbruin.

Agaricus arvensis s.l. (in de wijde zin) omvat minstens drie verschillende soorten:

• de gewone anijschampignon (Agaricus arvensis),
• de slanke anijschampignon (Agaricus silvicola)
• de sneeuwwitte anijschampignon (Agaricus osecanus)

De naam “anijschampignon” heeft betrekking op de geur, die overigens vrijwel geheel kan ontbreken. Bovendien vindt niet iedereen dat de paddenstoel naar anijs ruiken, sommigen spreken van bittere amandelen.

Anijschampignons worden nu eveneens in België en Nederland geteeld op substraat.

In tropisch Amerika behoren akkerchampignons (en knolparasolzwammen) tot de soorten die door paddenstoel kwekende mieren (Attini) in kweek worden gehouden. Zowel de zwam als de mieren hebben voordeel bij deze verbintenis.

De voedingswaarde van anijschampignons kan variëren, maar ze zijn over het algemeen laag in calorieën en een goede bron van voedingsstoffen zoals eiwitten, vezels, vitamines en mineralen (koper).

Anijschampignons passen goed in een gezond, koolhydraatbewust dieet vanwege hun lage koolhydraatgehalte en voedingsstoffen. Ze bieden smaak en textuur zonder een significante hoeveelheid koolhydraten toe te voegen

AANKOOP

Anijschampignons zijn soms verkrijgbaar bij gespecialiseerde markten, boerenmarkten of lokale leveranciers van paddenstoelen. In sommige regio’s kunnen ze ook online beschikbaar zijn.

De anijschampignon is onder de naam van akkerpaddenstoel het jaarrond beschikbaar.

Kies akkerpaddenstoelen zonder donkere plekken. De kleur van de akkerpaddenstoel is afhankelijk van het plukmoment. Bij de eerste vlucht is hij het geelst van kleur. Daarna wordt de kleur steeds lichter, tot ivoorwit.

Mocht je zelf in het wild gaan zoeken in weiden en sparrenbossen, verwar ‘m dan niet met de giftige (kar)bolchampignon.

BEWAREN

Akkerpaddenstoelen kunnen twee tot drie dagen in de koelkast worden bewaard. De optimale bewaartemperatuur is 2°C. De hoed kan gemakkelijk openspringen, maar dat maakt voor de smaak niets uit.

Bewaar de akkerpaddenstoelen niet bij sterk ruikende groenten als prei en ui. Paddenstoelen nemen namelijk gemakkelijk geurtjes over. Houd ze liever ook uit de buurt van fruit of citrus, want daarbij zullen paddenstoelen sneller verouderen.

INVRIEZEN

Best eerst blancheren (kort koken) of sauteren (kort roerbakken). Laat ze op keukenpapier uitlekken en afkoelen en stop ze in een diepvrieszakje of doosje in de vriezer. Ze zijn dan ongeveer drie maanden houdbaar.

De anijschampignon heeft meer smaak dan de gewone gekweekte champignon en staat bekend om zijn subtiel anijsachtige aroma

Het vlees van de anijschampignon is wit en verkleurt niet.

Je kunt akkerpaddenstoelen met een speciaal borsteltje of met een vochtig keukenpapiertje voorzichtig schoonmaken. Daarna snij je het onderste deel van het steeltje af waarna de paddenstoel verder in plakjes of kwarten kan worden gesneden.

Let op: bij lang koken verdwijnt de typische anijssmaak, dat is zonde.

Licht geblancheerd of rauw is hij in salades of soepen een heerlijke toevoeging.

Gebruik gebakken anijschampignons als ingrediënt in roerbakgerechten met groenten en vlees of serveer gegrilde anijschampignons als bijgerecht bij gegrild vlees of vis.

BEREIDINGSTIJDEN

Niet te verwarren met de karbolchampignon (Agaricus xanthodermus).  Deze paddenstoel heeft een sterke chroomgele verkleuring aan de basis van de stam wanneer deze gesneden wordt. Deze champignon is giftig voor de mensen. Hij ruikt ook naar inkt of carbol.

Champignons van vervuilde grond verzamelt men best niet, aangezien de paddenstoel het giftige metaal cadmium in zijn vruchtlichamen kan ophopen.