Adjika is een pittige, maar subtiel gearomatiseerde pasta die vaak wordt gebruikt om gerechten op smaak te brengen. Het is een essentieel onderdeel van de lokale keuken, geliefd om zijn intense smaak en veelzijdigheid.

Deze saus is niet alleen een smaakmaker, maar ook een cultureel icoon dat de rijke culinaire tradities van de regio weerspiegelt. Adjika vindt zijn oorsprong in de 15e eeuw in Georgië en is nauw verbonden met de Georgische cultuur en keuken.

Adjika is voor Slavische mensen zoals pesto voor Italianen. Het vindt zijn oorsprong in het zonnige Abchazië. De ingrediënten voor adjika gedijen goed in het warme en gematigde klimaat van deze regio’s, waar pepers, knoflook en kruiden overvloedig groeien.

Het basisingrediënt is hete chilipeper, wat de saus zijn kenmerkende pittigheid geeft. De traditionele versie wordt gemaakt met gemalen pepers, knoflook, koriander, dille, en soms walnoten en andere specerijen. Het heeft een pasteuze consistentie. De saus wordt vaak bereid in de zomer en het vroege najaar, wanneer de pepers rijp zijn en in overvloed beschikbaar.

De klassieke adjika werd eerder op twee platte stenen voorbereid. Alle ingrediënten werden gemalen tot fijn poeder of pasta, afhankelijk van het seizoen en het doel (seizoensgebonden adjika voorde tafel of adjika voor de winter). Dit proces was lang en arbeidsintensief, maar er is niet veel nodig voor de klassieke adzjika, dus deze methode rechtvaardigde zichzelf. Tegenwoordig wordt de “juiste” adjika bereid met een koffiemolen, waarmee je de componenten in enkele seconden kunt mengen. Nu gebruikt men eveneens door deze plantaardige puree een vleesmolen of blender.

Tomaten zijn geen ingrediënt van de traditionele adjika, hoewel verschillende versies van adjika, soms met tomaten of tomatenpuree als ingrediënt op commerciële schaal worden geproduceerd en verkocht in supermarkten in Rusland en Oekraïne.

Varianten

Er zijn verschillende varianten van adjika, afhankelijk van de regio en persoonlijke voorkeur:

De Abchazische variant of rode adjika is gebaseerd op:

• Een gekookt preparaat van hete rode pepers, knoflook, kruiden en specerijen zoals koriander, dille, blauwe fenegriek (alleen te vinden in berggebieden zoals de Alpen of de Kaukasus), zout en walnoot. Het heeft een pasteuze consistentie.

De groene variant:

• Gemaakt van groene pepers en kruiden

De droge variant:

• De droge vorm van adjika ziet eruit als kleine rode klonters gemengd met een lossere versie van het kruidenmengsel. Deze is gemakkelijker te bewaren

Ongeacht het gekozen recept, is er één vaste regel: alle ingrediënten moeten niet alleen perfect vers, maar ook rijp zijn, en dit om een ​​rijke smaak en een diep aroma te geven. Het is om deze reden dat adjika meestal wordt geoogst voor de winter in de late zomer of vroege herfst. Meestal is adjika felrood, maar als groene onrijpe hete peper werd gebruikt tijdens het koken, heeft adjika zelf een groene tint.

Rijk aan vitamine C (door de chilipepers). Voedingswaarden zijn sterk schommelend naargelang de ingrediënten.

 ZUCSU: Adjika past goed in een koolhydraatbewuste voeding vanwege zijn lage glycemische index en glycemic load. De saus is rijk aan vezels, vitaminen en antioxidanten, wat het een gezonde aanvulling maakt op een evenwichtig dieet. Het voegt veel smaak toe zonder extra koolhydraten, wat helpt bij het beheren van de bloedsuikerspiegel.

Aankoop

In 2018 werd de technologie van adjika ingeschreven op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van Georgië.

Adjika kan gekocht worden in gespecialiseerde winkels, vooral die met een focus op Oost-Europese en Kaukasische producten. Online winkels bieden ook een breed scala aan varianten. Voor de meest kwalitatieve adjika, zoek naar merken die natuurlijke ingrediënten en traditionele bereidingsmethoden gebruiken.

Door het gebruik van het vele zout kan adjika vrij lang bewaard worden.

Bewaren

Bewaar adjika in een luchtdichte pot in de koelkast, waar het tot twee weken goed blijft. Vacuum verpakt kan de houdbaarheid verlengen tot enkele maanden.

Diepvries: Adjika kan tot zes maanden in de diepvries bewaard worden zonder verlies van smaak.

Adjika is veelzijdig en kan op verschillende manieren in de keuken worden gebruikt:

• Marinades: Gebruik als marinade voor vlees, gevogelte of vis.
• Sauzen: Voeg toe aan tomatensauzen of soepen voor extra pit.
• Dip: Serveer als dip voor brood, groenten of kaas.
• Beleg: Smeer op broodjes of sandwiches voor een pittige twist.

Het wordt gebruikt in borsjtsj (bietensoepen), soepen, bij vlees, vis en in sauzen. Je kan het koud of warm gebruiken.

Het wordt gebruikt om voedsel op smaak te brengen. Vlees gemarineerd in adjika blijft meerdere dagen goed.

No waste

Gebruik restjes adjika als smaakmaker in roerbakgerechten of omeletten.

Tomaten maken geen deel uit van adjika, nochtans gebruikt men het tegenwoordig de scherpe adjika wat te verdunnen en ook een beetje zuurheid toe te voegen.

Maak geen adjika in van aluminium gemaakte gebruiksvoorwerpen. Best gebruik je geëmailleerde containers en houten lepels: peper bevatten veel vitamine C en ascorbinezuur dat bij oxidatie met het aluminium reageren kan.

Voor een mooie balans: Voeg adjika toe aan gerechten in kleine hoeveelheden en proef tussendoor om de gewenste pittigheid te bereiken.

Combineer adjika met zure room of yoghurt voor een milder, romiger sausje.