De aardbeiguave komt van nature voor in het oosten van Brazilië. Hij wordt veel gekweekt in de tropen van de Nieuwe Wereld, in Afrika, Zuid- en Zuidoost-Azië en op sommige eilanden in de Grote Oceaan zoals Hawaï, waar de plant zich als een invasieve soort gedraagt. Hij werd in de jaren 1880 in Florida geïmporteerd als sierplant en voor de fruitteelt.

Deze niet-winterharde tropische fruitplant is groenblijvend en kan tot 4-6 meter hoog worden (zeldzaam tot 12m).

Hij groeit met een korte dikke bruine stam die vertakt in struikvorm. De bladstelen zijn 1 cm lang. De tegenoverstaande bladeren zijn gaafrandig, ovaal, afgerond toegespitst, leerachtig, van boven glanzend donkergroen, aan de onderkant dof lichtgroen en 3-12 x 2-6 cm groot.

Soorten

Er zijn twee hoofdsoorten aardbeiguave, die verschillen in kleur en soms in smaak:

• Rode Aardbeiguave (Psidium cattleianum var. cattleianum): Deze variant heeft een donkerrode schil en een zoete, aromatische smaak.
• Gele Aardbeiguave (Psidium cattleianum var. lucidum): Deze variant heeft een gele schil en is iets milder van smaak in vergelijking met de rode variant.

De boom draagt meestal vrucht na 3-6 jaar.

In mei groeien de 1,5-6 cm brede, witte bloemen één tot drie stuks in de bladoksels. Ze zijn geurig en hebben vele, tot 2 cm lange meeldraden.

De ronde of eivormige, 2-5 cm lange vruchten rijpen van groen naar donkerrood, paarsrood (zeldzaam tot citroengeel). De vrucht draagt een ring van vier of vijf kelkbladen die tot 4 mm lang zijn. De schil is glad en glanzend. De vruchten bevatten vele, harde, ongeveer 2,5 mm lange, geelbruine zaden. De aardbeiguave wordt in de herfst geoogst zodra hij zacht wordt, tot dat moment is er veel looizuur aanwezig.

De aardbeiguave is meestal het hele jaar door verkrijgbaar, met piekseizoenen die variëren afhankelijk van de specifieke regio en lokale klimatologische omstandigheden. De bomen bloeien meestal in het voorjaar, met vruchten die rijpen in de late zomer tot de vroege herfst. In tropische klimaten kunnen de bomen echter meerdere keren per jaar vruchten dragen.

Rijk aan vitamine C (20x meer dan de sinaasappel), mineralen.

Glycemische index +/- 31    GL 4  Nutri-score A

De aardbeiguave past perfect in een gezond dieet. Met een lage glycemische index en nutri-score is ze een verstandige keuze voor koolhydraatbewuste eters.

  Aankoop

Kies aardbeiguaves die stevig aanvoelen en een diep roze tot paarse kleur hebben. De vruchten moeten een subtiele, zoete geur hebben. Koop ze bij lokale markten of gespecialiseerde supermarkten voor de beste kwaliteit. De aardbeiguave is het lekkerst in de lente en zomer.

Het hoogseizoen voor aardbeiguave is laat in de zomer tot vroeg in de herfst.

Bewaren

Bewaar rijpe aardbeiguaves op een koele plaats, maar niet in de koelkast om de smaak en textuur te behouden. Voor langere opslag kunnen ze worden ingevroren, of het puree kan in vacuümverpakking worden bewaard.

Het vruchtvlees is aromatisch, sappig, glazig wit, roodachtig van kleur en smaakt zoetzuur, een beetje gelijkend op aardbeien.

De smaak wordt meestal meer gewaardeerd dan die van de gewone guave. Als het fruit zeer rijp is, is het aardbei aroma duidelijk aanwezig. Anders smaakt hij meer naar zure passievrucht. De gele fruitsoort heeft een mildere smaak die doet denken aan appel.

De vruchten (zonder de zaden) kunnen uit de hand worden gegeten of worden verwerkt tot vruchtensap, taartvulling, compote, marmelade. De vruchten worden ook als smaakmaker gebruikt in vleesgerechten (Reunion). Alles kan gebruikt worden:

• De hele vrucht wordt gegeten zowel de dunne schil als het sappige vruchtvlees. De schil wordt vaak verwijderd om een zoetere smaak te bekomen.
• De zaden zijn klein en wit van kleur, en zitten in een geleiachtige massa binnen het vruchtvlees. Ze kunnen worden gebrand als een substituut voor koffie.
• De bladeren worden gedroogd en gebruikt voor thee.
• Het sap kan ook gevinifieerd worden en is de basis van een mousserende wijn op Réunion.

No Waste

• Gebruik eventuele overrijpe aardbeiguaves om heerlijke jams, coulis of sauzen te maken.
• De schil kan worden gebruikt voor infusies en het toevoegen van smaak aan drankjes.

Deze plant kan eveneens als kuipplant gehouden worden. Minimale temperatuur 5°C. Nochtans wordt hij ook beschreven als winterhard met temperaturen tot – 5_C.

Het is een van de 100 meest invasieve soorten op de IUCN-lijst (International Union for Conservation of Nature).