Hondsdraf is een sierlijke kruipende bodembedekker die zich graag ophoudt in schaduwrijke omgevingen en komt voor in Eurazië en is in West-Europa heel algemeen. Hij is geïntroduceerd in Noord-Amerika, waar hij nu vaak als een invasieve soort wordt beschouwd. De plant verspreidt zich via uitlopers, waardoor hij snel grote gebieden kan bedekken.

De plant komt in allerlei soorten begroeiingen voor, overal waar voldoende humus en vocht is kan hij worden aangetroffen. De plant groeit als epifyt in bijvoorbeeld knotwilgen. De plant wordt 15 – 60 cm groot, de vierkante stengel is liggend tot rechtopstaand en wortelt op de knopen.

De bladeren zijn niervormig met een gekartelde rand. Hoe zonniger de standplaats, des te kleiner de bladeren. Ook in de winter draagt de plant bladeren. De bloemen worden bezocht door bijen en hommels.

Van maart tot juni zijn paarsblauwe bloemen te zien die in een schijnkrans staan. De schijnkransen zijn nogal arm aan bloemen, daardoor staan er vaak niet meer dan 1 tot 6 blauwpaarse of lila bloemen aan de opstijgende bloeistengels. Een enkele keer tref je witte of roze bloemen aan. De kleur hangt samen met de temperatuur. In de zomer is de plant groen.

Voor de zestiende eeuw werd hondsdraf gebruikt voor het helder maken van gistend bier. De bittere blaadjes werden hiervoor gebruikt. Later werd deze rol overgenomen door hop.

Hondsdraf bloeit van maart tot juni. De bladeren kunnen echter het hele jaar door worden geoogst, hoewel ze het meest mals en smaakvol zijn in de lente en de vroege zomer.

Hondsdraf wordt als een zwak-giftige plant gezien.

Hondsdraf bevat kalium, calcium en silicium, alsook vitamine A,B en C.

Glycemisch index +/- 15    GL   +/- 3 per prtie (20g)

Hondsdraf past uitstekend in een koolhydraatbewuste voeding dankzij het lage caloriegehalte en de lage glycemische index en lading.

Hondsdraf wordt als een zwak-giftige plant gezien:

• Hij is giftig voor paarden.
• Culinair beperk je je best tot maximaal 50 gram.

Aankoop

Hondsdraf is vaak te vinden bij gespecialiseerde kruideniers, biologische markten en online winkels. Soms is het ook verkrijgbaar in goed gesorteerde supermarkten.

De beste kwaliteit hondsdraf is verkrijgbaar in het vroege voorjaar en de zomer.

Bewaren

Verse hondsdraf kan het beste worden bewaard in de koelkast, in een plastic zak of container, waar het enkele dagen vers blijft. Voor langdurige opslag kan de hondsdraf worden gedroogd en bewaard op een koele, droge plaats.

Hondsdraf kan ook worden ingevroren. Eerst kort blancheren, dan drogen en in een luchtdichte verpakking in de vriezer bewaren. Zo blijft het tot zes maanden goed.

Hondsdraf heeft een aromatische geur, die vaak wordt vergeleken met die van munt, hoewel het een uniek eigen aroma heeft. De smaak kan enigszins scherp of bitter zijn, maar heeft ook een zekere zoetheid en een licht pittig tintje.

De jonge blaadjes kun je prima drogen om als theekruid te gebruiken

Van verse hondsdraf wordt ’thee’ getrokken met een aangename kruidige smaak die ligt tussen die van groentenat en munt.

Hondsdraf kan rauw in salades worden gebruikt, toegevoegd aan soepen en stoofschotels, of als smaakmaker in kruidenboter en pesto.

Jonge blaadjes kan men als spinazie eten, ze hebben een licht bittere, kruidige smaak. In soepen, omelet en stamppot is het kruid lekker. Je moet er echter niet te veel van eten; enkele blaadjes is geen probleem, meer dan 50 gram wordt sterk ontraden.

Hondsdraf is een ingrediënt van de Diestse koeken. Samen met enkele hondsdrafbloemetjes kan je er ook kruidenboter mee maken.

No waste

De stengels kunnen worden gebruikt in bouillons voor extra smaak.

Overgebleven hondsdraf kan worden gedroogd en gebruikt als kruiden in verschillende gerechten.

• Voeg verse hondsdraf toe aan een lentesalade met radijsjes en jonge spinazie voor een frisse, smaakvolle twist.
• Maak een unieke kruidenboter met fijngehakte hondsdraf, citroenschil en knoflook.
• Gebruik hondsdraf als een creatieve garnering voor vis- en kipgerechten.