Er wordt aangenomen dat gochujang voor het eerst in de 16e eeuw werd gemaakt, toen er Spaanse pepers werden geïmporteerd. Aan het eind van de 18e eeuw werd vermoedelijk gochujang gemaakt van rode pepers, kleefrijst en sojabonenpasta (doenjang), wat men liet rijpen onder de zon. Dit recept komt grotendeels overheen met het moderne recept van gochujang.

Traditioneel werd gochujang gefermenteerd met behulp van specifieke micro-organismen, meestal de Bacillus-subtilis-stam, in grote ingegraven aardewerken potten, jangdok genaamd, maar ook in potten op een terras achter het huis, jangdokdae genaamd.

De smakelijke en uitgesproken smaak ontstaat uit rijst, gefermenteerde sojabonen en chilipepers. Soms worden er extra smaakmakers zoals knoflook, zoete aardappel, jujube of honing, toegevoegd maar de basis is chilipeper, rijst en sojabonen dat het liefst jarenlang in aardewerken potten in de zon te fermenteren wordt gezet.

Sinds de jaren 70 van de 20e eeuw wordt gochujang op commerciële wijze geproduceerd en is het moeilijk om nog zelfgemaakte gochujang te verkrijgen. Het heeft een dieprode kleur en een dikke consistentie.

Soms wordt er nog suiker aan toegevoegd! Ingrediënten lijst dus steeds controleren.

Met zijn umami-smaak voegt het karakter toe aan maaltijden zonder extra suikers, waardoor het een ideale keuze is voor degenen die streven naar een gebalanceerde en smakelijke voedingsbenadering.

AANKOOP

Je vindt gochujang in de meeste Aziatische toko’s, soms vind je het tussen de Aziatische ingrediënten bij grote supermarkten. Het wordt meestal verkocht in luchtdichte verpakkingen, zoals plastic containers of zakken, die kunnen worden afgesloten om de pasta vers te houden. Gochujang is een gefermenteerd product en is daarom het hele jaar door beschikbaar.

BEWAREN

Gochujang heeft een lange houdbaarheid en kan goed bewaard worden. Bewaar gochujang op een koele en donkere plaats, zoals een voorraadkast, en zorg ervoor dat de container goed afgesloten is om blootstelling aan lucht en vocht te minimaliseren.

Eenmaal geopend, moet Gochujang in de koelkast worden bewaad. Het blijft tot twee jaar goed na opening als het goed is afgesloten en in de koelkast wordt bewaard.

Gochujang heeft een rijke, pittige en hartige smaak met subtiele zoete en umami-tonen.

Gochujang wordt in veel Koreaanse gerechten gebruikt als smaakmaker, bijvoorbeeld als toevoeging bij het maken van kimchi en budae jjigae. De scherpe smaak van de saus geeft veel gerechten hun kenmerkende Koreaanse smaak.

Omdat het gaat om een chilipasta en geen chilisaus moet je het mengen met iets anders, voor je het lekker kunt eten.

Gochujang heeft een fijne, zoetige pittigheid. Het is milder dan sriracha of sambal. Dat komt waarschijnlijk door de kleefrijst, die het goedje wat zoeter maakt.

De pasta is ook lekker in marinades voor spareribs, buikspek (yum!), tofu, garnalen of rundvlees.

Gochujang wordt vaak gebruikt in gerechten zoals bibimbap (gemengde rijstkom), tteokbokki (pittige rijstcake), jjigae (stoofpot), bulgogi (gemarineerd gegrild vlees) en nog veel meer.

Naast het gebruik als smaakmaker kan gochujang ook worden gebruikt als dipsaus of als ingrediënt in dressings en glazuren. Mix eens met wat mayonaise, voor een lekkere pittige dipsaus. Bijvoorbeeld bij radijsjes of als dressing over je (Koreaanse) taco’s.

No Waste

Als je Gochujang ziet met witte bultjes op het oppervlak, gooi het dan onmiddellijk weg. Deze kleine witte bultjes zijn schimmel die groeit op het oppervlak omdat het bedorven is.

Door gochujang te mengen met verse room, wordt het resultaat minder pikant of verdun de chilipasta met water, sojasaus of honing als je niet van te pittig houdt.

Gochujang met een score boven 100 wordt extra heet genoemd, die met een waarde onder 30 GHU mild. Daartussenin zijn drie scores: een beetje heet (30-45), medium heet (45-75) en erg heet (75-100).