DJAMBOE

Behalve in Zuidoost-Azië waar de donkerste vruchten het meest gewaardeerd worden, zijn djamboes die licht van kleur zijn, smakelijker, want zoeter. Het vruchtvlees is wit, en de vrucht bevat geen of weinig zaden. Die bevinden zich aan de onderzijde van de vrucht in een smakeloos, nauwelijks eetbaar kapsel

De zaadjes van de djamboe worden door vleermuizen verspreid.

Soorten

Djamboe A(j)er (Syzygium aqueum), (zie waterappel) ook bekend als waterige djamboevrucht , “water apple” en “bell fruit”. Djamboe ajer is afkomstig uit Maleisië, Nieuw-Guinea en Queensland. De boom vereist zware regenval en overleeft in tropische habitats tot 1600 m hoogte. De vruchten zijn dunschillig, glad, glanzend, wasachtig en zijn rijp wit, groen, roze of felrood van kleur. Ze zijn 1,6-2 × 2,5-3,4 cm groot, klok- of peervormig met een smalle hals en een breed uiteinde. De bladeren zijn eetbaar en worden gebruikt om voedsel te verpakken.

 Djamboe Bol (Syzygium malaccense) basioniem: Eugenia malaccensis (zie Maleise appel) ook Maleisische rozenappel, chomphu, Maleisische wasappel, pommerac genoemd  komt van nature voor in Maleisië en wordt wereldwijd in de tropen gekweekt. De Britse William Bligh nam de plant in 1793 mee naar Jamaica, van waaruit hij ook het vasteland van Zuid-Amerika bereikte, en tegenwoordig in Brazilië en Venezuela wordt verbouwd. De boom kan wel driemaal per jaar vruchten geven, in sommige jaren zelfs continu. Een volwassen boom produceert 250 vruchten per jaar van +/- 75 gram elk.

Djamboe Semarang (Syzygium samarangense), Indonesisch: jambu semarang (zie Javaanse appel) komt van nature voor in Maleisië, Indonesië, op de Filipijnen en op eilanden in de Indische Oceaan (onder andere op de Andamanen en Nicobaren), in gebieden met langere droge tijden. De plant wordt ook gekweekt in Thailand, Cambodja, Laos, Vietnam, India, Zanzibar en Pemba. In het Caribisch gebied is de djamboe semarang eveneens te vinden, onder meer op Aruba, Bonaire en Curaçao. In Suriname wordt de plant ‘Curaçaose appel’ genoemd.De vruchten groeien in trossen van enkele tot wel dertig stuks bijeen. Een volwassen boom produceert +/- 700 vruchten per jaar.

Djamboe aer mawar (Syzygium jambos, bas. Eugenia jambos) rozenappel

Djamboe Kloetoek of Guave (zie aldaar)

Voedingswaarde

100g Energie Eiwit Vet Koolhydraten Vezels
Bol 25 kcal 0.6g 0.3g 5.7g  
Semarang 22 kcal 0.7g 0.2g 4.5g 1.9g

Bron Eurofir USDA/Australia

Voordelen / Nadelen

Aankoop / Bewaren

Zie bij betreffende vruchten

Voor zo ver bekend is de jambu hier amper verkrijgbaar, daarvoor moet je naar een teeltgebied. Eén van de redenen is de kwetsbaarheid van de vrucht door de dunne schil in combinatie met het hoog watergehalte. Soms te koop in speciaalzaken, toko’s. Seizoensgebonden, juni t/m september.

In de ijskast wel enige tijd houdbaar.

Bereidingswijze

Het vruchtvlees is sappig, sneeuwwit, knapperig en waterig, het heeft iets weg van de textuur van watermeloen, maar dan delicater. De smaak is zacht en friszoet, met een hint van rozengeur. Hoe donkerder de soort hoe zoeter de vrucht.Schillen is vaak niet nodig.

Djamboe wordt niet alleen als handfruit gegeten. De onrijpe vruchten worden op azijn gelegd als condiment of tot gelei gestoofd. De rijpe vruchten kunnen dan weer tot een aangename coulis of compote worden verwert. Djamboe wordt in India verwerkt in pickles.  Uit  Jambu wordt eveneens wijn gemaakt in Puerto Rico. e vrucht is er in veel kleuren, de rode is degene welke in Suriname groeit, en is de kleinste, en de sappigste. De groene is alleen in Maleisië te vinden, knapperig en droog, de witte is zuur. De jonge blaadjes worden gebruikt in de sla en om op te kauwen, ze hebben een frisse smaak.

Info

Chef’s advies

Galerij

Deel dit recept, kies uw platform!