Capirotada is ontstaan ​​uit een 15e-eeuws Spaans gerecht dat sterk beïnvloed was door de Moorse keuken. Het gerecht reisde naar de Nieuwe Wereld samen met Spaanse conquistadores, die zowel de katholieke religie als de Spaanse cultuur onder de inheemse volkeren verspreidden. In Mexico na de verovering gebruikten inheemse volkeren zoals de Azteken anijsthee om oudbakken brood zachter te maken en droog vlees te bevochtigen, wat beide veelvoorkomende problemen waren op Spaanse schepen die de Atlantische Oceaan overstaken.

Voorheen een hartig gerecht, werd capirotada geleidelijk zoeter nadat ingrediënten uit de Nieuwe Wereld en inheemse tradities werden gecombineerd met de bestaande Spaanse versie, wat leidde tot een grote toename van de variëteiten van capirotada.

De Mexicaanse broodpudding heeft warme tonen van een prachtig rijke siroop van kaneel, kruidnagel en piloncillo (brood met gesmolten kaas en rozijnen).

Capirotada wordt op verschillende manieren gemaakt afhankelijk van de regio van Mexico. Het is een populair voedsel tijdens de vastentijd. Veel Mexicaanse en Mexicaans-Amerikaanse families beschouwen dit gerecht als een herinnering aan het lijden van Christus aan het kruis. De ingrediënten in dit recept dragen een rijke en symbolische representatie. Het brood is voor het Lichaam van Christus, de siroop is zijn bloed, de kruidnagels zijn de spijkers aan het kruis, de kaneelstokjes symboliseren het houten kruis en de gesmolten kaas staat voor de Heilige Lijkwade.

Er zijn verschillende varianten van capirotada, afhankelijk van de regio en familietradities:

Soorten

1. Klassieke capirotada: Gemaakt met piloncillo-stroop, rozijnen, amandelen, noten, en kaas.
2. Fruitige capirotada: Toevoegingen zoals appels, bananen, of ananas geven deze variant een frisse toets.
3. Moderne capirotada: Soms wordt chocolade of kokosmelk toegevoegd om een eigentijdse twist aan het traditionele recept te geven.

De voedingswaarde is natuurlijk sterk afhankelijk van de gebruikte ingrediënten.

Nutri-score: D of E, afhankelijk van de ingrediënten

Capirotada is vrij rijk aan koolhydraten en suiker, waardoor het niet geschikt is voor een strikt koolhydraatbewust dieet. Gebruik volkoren brood in plaats van wit brood om de vezelinhoud te verhogen en de glycemische index te verlagen. Vervang piloncillo of suiker door een natuurlijke zoetstof zoals ellphi.

Bewaar capirotada afgedekt in de koelkast, waar het 3-4 dagen goed blijft.

Voor een langere houdbaarheid kun je porties vacuum verpakken en tot een week bewaren.

Capirotada kan ook worden ingevroren in luchtdichte bakjes. Het blijft tot 2-3 maanden goed in de vriezer. Om het opnieuw op te warmen, kun je het in de oven of magnetron doen.

De capirotada is makkelijk te bereiden en je gebruikt harde of oude stukjes brood; ze worden gecombineerd met een siroop gemaakt op basis van bruine suiker, en het bevat ook noten, pinda’s, rozijnen en kaas!

Je vindt vele recepten voor capirotada op het internet.

Voor een knapperige textuur, bak je het brood licht voor in de oven voordat je het in de pudding verwerkt.

Zorg dat je de kaas pas aan het einde van het kookproces toevoegt, zodat deze niet volledig smelt maar wel een romige laag achterlaat.