CANADESE en LATE GULDENROEDE
Guldenroede is een geslacht van meer dan 100 soorten uit de composietenfamilie
De Canadese guldenroede komt oorspronkelijk niet voor in Europa en is als sierplant ingevoerd uit Noord-Amerika. De plant hoort thuis in Noord-Amerika en is in Europa, Azië en Australië een verwilderde en plaatselijk ingeburgerde plant. Het is een van de eerste planten die braakliggende of verbrande terreinen bevolken, waar deze vaste plant mede dankzij de lange wortelstokken goed water kan vinden en zich met behulp van ondergrondse uitlopers flink uit kan breiden, waarbij andere soorten verdrongen worden. Ook worden via de wortels chemicaliën afgescheiden die het groeien van andere planten tegenwerken (onder andere esdoorns).
Door sommigen wordt deze plant als een invasieve soort gezien.
De plant kan tot ruim 2 meter hoog worden met vaak naar één zijde gekeerde bloempluimen. De lancetvormige, parallelnervige bladeren zijn aan de toppen licht getand. De randen van de bladeren en de nerven aan de onderkant van het blad alsook de hogere delen van de stengels zijn donzig behaard, waarmee de plant zich onderscheidt van de kale late guldenroede.
De Canadese guldenroede bloeit van juli tot in de herfst (in sommige gebieden tot oktober) met nectarrijke gele bloempjes waarmee het laat in het jaar nog een populaire voedselplant is voor veel vliegen, bijen, hommels, wespen en andere insecten. De bloemhoofdjes hebben een honingraatstructuur en bestaan uit lint- en buisbloemen, waarbij de lintbloemen niet langer zijn dan de buisbloemen en niet buiten de bloem uitsteken.
De onderkant van de bladeren van de Canadese guldenroede is behaard en groen, de onderkant van de Late guldenroede is meer blauwgroen. Canadese guldenroede is wintergroen.
De stengel van de Canadese Guldenroede is helemaal behaard, die van de Late guldenroede alleen bij de bloemen.
Voedingswaarde
De bloemen en bladeren worden gebruikt in theeën en tincturen.
Energie | Eiwit | Vetten | Koolhydraten | Vezels | |
100g gedroogd | 20 kcal | 1g | – | 3g | 2g |
Voordelen / Nadelen
Aankoop / Bewaren
Guldenroede is zelden verkrijgbaar in reguliere supermarkten als voedingsmiddel, maar kan worden gekocht in gespecialiseerde kruidenierswinkels of online in de vorm van gedroogde bladeren, bloemen of tincturen.
Verse guldenroede kan na de oogst in de koelkast worden bewaard, verpakt in een vochtige doek, tot een week.
Gedroogde guldenroede kan worden gevacumeerd en tot een jaar worden bewaard op een koele, droge plek.
Bereidingswijze
Van april tot juni is het lichtgroene binnenste van de jonge scheuttoppen te gebruiken voor stevige salades of als gestoomde of kort gebakken groente. Het kan ook ingelegd worden in zuur of zout. Schil altijd eerst de stengel omdat de buitenste laag en bladeren bitter zijn. Gebruik alleen de bovenste 20 cm, zolang de scheuttoppen nog elastisch zijn. De guldenroede is te oogsten vanaf het moment dat de jonge scheuten boven de grond komen. Verwarmd lijkt de smaak op sperziebonen.
Meng gedroogde en fijngemalen guldenroede met boter en knoflook voor een aromatische kruidenboter die heerlijk smaakt bij gegrild vlees of vis.
Van de bloemdragende stengels van de plant kan thee worden gezet. Gebruik guldenroede met mate, vooral in thee, om te voorkomen dat de smaak te bitter wordt. Een theelepel gedroogde bloemen per kop heet water is meestal voldoende.
Bladeren: Van de heel jonge plantjes kun je de blaadjes van april tot juli drogen om er thee van te zetten. Ze zijn ook eetbaar. Ze worden gegeten in salade maar ook in soep. De bladeren zijn pittig van smaak.
Bloemen: Van de grote, gele bloempluimen kun je van juli tot oktober vers of gedroogd thee van zetten, gebruiken voor azijn, wijn of olie of verwerken in gebak. Ze smaken aromatisch bitter, iets honingachtig.
Info
Vanwege hun sierlijke pluimen worden zowel de Canadese als de Late guldenroede veel gebruikt in de bloemsierkunst. Helaas blijken guldenroedes die in boeketten verwerkt zijn vaak de oorzaak van allergische reacties bij een aantal mensen.