De burrito wordt al een hele tijd gegeten; zeker zo’n honderdvijfentwintig jaar. In de Diccionario de Mexicanismos van 1895 wordt het gerecht al beschreven, namelijk als ‘opgerolde tortilla met daarin vlees of andere ingrediënten’. Hoewel het een van de populairste gerechten uit de Mexicaanse keuken is, eet men burrito’s in Mexico vooral in het noorden. Verder bestaan ze in het land zelf slechts op toeristenmenu’s.

Burrito’s werden snel populair in de Verenigde Staten, vooral in steden met grote Mexicaanse gemeenschappen, zoals San Francisco, Los Angeles en San Diego. Tegenwoordig zijn burrito’s een integraal onderdeel van de Mexicaanse en Tex-Mex keuken en wereldwijd geliefd.

Deze tortilla wordt vervaardigd uit tarwebloem, meestal gevuld met bonen en vlees (meestal gehakt of kip, soms ook kaas), en opgerold zodat de vulling binnenin de tortilla zit. De meeste gekende vullingen zijn bekend uit de Mexicaanse en tex-mexkeukens.

Wat ooit begon in Noord-Mexico als een simpele mix van vlees, kaas en tomaat, is tegenwoordig een hele maaltijd in een pakketje van tortilla: rijst, bonen, vlees, kaas, groenten en sauzen mogen er allemaal tegelijkertijd in.

Buiten Mexico zijn chefs bijzonder creatief met het concept, vandaar dat je niet meer hoeft op te kijken van een vulling met Thaise kip, Koreaanse kimchi of banaan. Amerikanen zijn ook erg dol op de breakfast burrito, een ontbijtburrito met ei en spek erin.

Soorten

Hoewel de klassieke burrito bestaat uit basisvullingen zoals vlees en bonen, zijn er verschillende varianten afhankelijk van de regio en voorkeur:

1. California Burrito: Deze versie bevat meestal frietjes, guacamole, zure room, en carne asada (gegrild rundvlees), vaak zonder bonen en rijst.
2. Breakfast Burrito: Een ontbijtversie met roerei, spek, worst, kaas en soms aardappelen of avocado.
3. Mission Burrito: Uit San Francisco, dit type bevat veel rijst, bonen, vlees, salsa en zure room, verpakt in een extra grote tortilla.
4. Vegetarische Burrito: Gevuld met rijst, bonen, gegrilde groenten, avocado en kaas, een goede optie voor niet-vleeseters.
5. Wet Burrito: Een burrito die bedekt is met rode of groene saus en kaas, vaak geserveerd in een schaal en met mes en vork gegeten.

De voedingswaarde van een burrito varieert sterk afhankelijk van de ingrediënten, portiegrootte en bereidingswijze.

Glycemische Index (GI): Gemiddeld, afhankelijk van de ingrediënten. Een burrito met witte rijst en tarwetortilla heeft een hogere GI, terwijl een volkoren tortilla met bonen en groenten de GI verlaagt.

Glycemische index +/- 37, Glycemic load = 26   Nutri-score: C, vanwege het vaak hoge natrium- en vetgehalte.

De traditionele burrito bevat veel koolhydraten door de combinatie van rijst, bonen en tortilla. Om een burrito aan te passen aan een koolhydraatbewust dieet, kun je kiezen voor:

• Volkoren tortilla’s of koolhydraatarme wraps.
• Vermijden van rijst: Laat de rijst weg en vervang het door meer groenten of een extra portie proteïnen zoals kip of vis.
• Bonen vervangen door vlees: Bonen bevatten veel koolhydraten, dus als je echt koolhydraten wilt beperken, kun je kiezen voor extra vlees, avocado’s en groenten.

Aankoop

Burrito’s zijn verkrijgbaar bij Mexicaanse restaurants, foodtrucks, en supermarkten in voorverpakte vorm. Om de beste kwaliteit burrito te kopen, kun je het beste kiezen voor plekken waar de ingrediënten vers worden bereid. Foodtrucks en gespecialiseerde burrito-restaurants bieden vaak de meest authentieke versies.

Bewaren

Een burrito kan in de koelkast worden bewaard voor maximaal twee dagen. Wikkel hem in aluminiumfolie of plaats hem in een luchtdichte bak.

Burrito’s kunnen vacuüm worden verpakt om hun versheid te behouden, vooral als je ze later wilt opwarmen. Op deze manier blijven ze langer vers, tot wel vijf dagen in de koelkast.

Burrito’s zijn uitstekend geschikt om in te vriezen. Wikkel ze goed in folie en plaats ze in diepvrieszakken. Ze kunnen tot drie maanden worden ingevroren. Opwarmen kan in de magnetron of oven.

Voor een klassieke burrito met rundvlees en bonen wordt een pan vlees – gehakt of reepjes steak bijvoorbeeld – naar wens gaar gebakken met typisch Mexicaanse smaakmakers zoals chilipeper, komijn en oregano. Hier gaat vaak tomaat bij om het vlees wat smeuïger te maken. De tarwetortilla’s worden klaargelegd en krijgen een flinke streep vulling. Vlees, gebakken bonen en kaas zijn de norm, maar de mogelijkheden van de chef zijn eindeloos. De zijkanten van de burrito worden naar binnen geklapt en de burrito opgerold.

De tortilla kan vooraf gegrild of gestoomd worden.

Vaak mogen de burrito’s nog even in de oven doorwarmen.

Als je een burrito bakt in de frituurpan, dan wordt het een chimichanga.

Een burrito in een ovenschaal met een sausje is een enchilda

Verwarm de tortilla voordat je hem vult. Dit maakt hem flexibeler en makkelijker om op te rollen zonder te scheuren.

Door rijst of bonen te gebruiken, geef je de burrito structuur en vulling. Dit zorgt voor een uitgebalanceerde textuur.